hotri என்பதற்கு வேராக, hu (to sacrifice, to eat, to please; deri. huta, hutva_, ho_tum) என்று கூறப் படுவதில் எனக்கு உடன்பாடு இல்லை. ஏனென்றால் கீழ்க்கண்ட சொல்லைக் கவனிக்கவும்
அக்கினி ஹோத்திரி என்பதரு அக்கினியை வேள்வியில் பலி இடுபவன், அக்கினியைத் தின்பவன் அக்கினியை மகிழ்விப்பவன் என்று தான் பொருள் பட வேண்டும். எனவே ஹோத்திரி என்பதன் மூலச் சொல்லின் பொருள் வேறாகத் தான் இருக்க வேண்டும்.
உல் ul [to praise)->புல் pul->(போல் Pol)->போற்று PoTTu/PoTRu = v. tr. 1. To praise, applaud; துதித்தல்.2. To worship; வணங்குதல். (பிங்.) 3
போற்றி pōTTi/PoTRi . n. 1. Praise, applause, commendation; புகழ்மொழி. (W.) 2. Brahman temple-priest of Malabar; கோயிற் பூசைசெய்யும் மலையாளநாட்டுப் பிராமணன். (W.) 3. See போத்தி, 1.--int. Exclamation of praise; துதிச்சொல்வகை.
போற்றி pōTTi (PoTRi)->होत्रा hōtrā
होत्रा 1 A sacrifice. -2 Praise;-3 Ved. Speech. -4 The office of होतृक priest.
போற்றி pōTTi ->होत्रिन् hōtrin m. A sacrificing priest who offers the oblations.
होत्री hōtrī The offerer of oblations, one of the eight forms of Śiva; (P=H changes as in Tamil and Kannada)
அக்கினி ஹோத்திரி- அக்கினியைப் புகழ்பவன்
போற்றி pōTTi->पोतृ pōtṛ m. 1 One of the sixteen officiating priests at a sacrifice (assistant of the priest called ब्रह्मन्).
போற்றி pōTTi->पोतृ pōtṛ->होतृ a. (-त्री f.) [हु-तृच्] Sacrificing, offering oblations with fire; . -m. 1 A sacrificial priest, especially one who recites the prayers of the Ṛigveda at a sacrifice
होतृकः होत्रकः An assistant of the Hotṛi.
போற்று(PoTTu)->போற்றிமை pōTTimai , n. < id. Honour, reverence; வணக்கம். (W.)
போற்று(PoTTu)->போத்தி, 1.--int. Exclamation of praise; துதிச்சொல்வகை.
போத்தி Poththi->(Poththai)->(Pochchai)->பூசை Poosai (Tamil) 1. Worship; homage to superiors; adoration of the gods with proper ceremonies; ஆராதனை.. 2. Taking meals, as of devotees;
பூசை->పూజ [ pūja ] or పూజనము pūja. n. Worship, reverence.
పూజకుడు pūjakuḍu. n. A worshipper, a priest.
பூசி-த்தல் pūsi-v. 1. To perform acts of ceremonial worship; 2. To treat courteously, reverence; 3. To caress, fondle;
பூசி-த்தல்->పూజించు or పూజచేయు pūjinṭṣu v. a. To worship, adore, do homage or obeisance to, reverence.
పూజ [ pūza ] pūḍza.
பூசை->పూజ (Pūja)->पूजा pūjā
பூசை + ஆரி (Pusai+aari)->பூசாரி (poosaari)
பூசாரி-> పూజరి, పూజారి or పూజారివాడు pūjāri. (పూజ +అరి.) n. An officiating Brahmin or priest of a temple. అర్చకుడు. పూజారిసాని pūjāri-sāni. n. A priestess. Zacca. vi. 127.
Poojari (later skt).
பூசாலி pūsāli, n. பூசாரி. (யாழ். அக.)
compare this with
Talai+aari-> Talaiyaari-> Talaari (Telugu) Aari is Tamil Suffix and such Aari suffix is not available in Skt.
తలారి [ talāri ] or తలవరి talāri. [Tel.] n. A watchman, beadle, constable.
அக்கினி ஹோத்திரி என்பதரு அக்கினியை வேள்வியில் பலி இடுபவன், அக்கினியைத் தின்பவன் அக்கினியை மகிழ்விப்பவன் என்று தான் பொருள் பட வேண்டும். எனவே ஹோத்திரி என்பதன் மூலச் சொல்லின் பொருள் வேறாகத் தான் இருக்க வேண்டும்.
உல் ul [to praise)->புல் pul->(போல் Pol)->போற்று PoTTu/PoTRu = v. tr. 1. To praise, applaud; துதித்தல்.2. To worship; வணங்குதல். (பிங்.) 3
போற்றி pōTTi/PoTRi . n. 1. Praise, applause, commendation; புகழ்மொழி. (W.) 2. Brahman temple-priest of Malabar; கோயிற் பூசைசெய்யும் மலையாளநாட்டுப் பிராமணன். (W.) 3. See போத்தி, 1.--int. Exclamation of praise; துதிச்சொல்வகை.
போற்றி pōTTi (PoTRi)->होत्रा hōtrā
होत्रा 1 A sacrifice. -2 Praise;-3 Ved. Speech. -4 The office of होतृक priest.
போற்றி pōTTi ->होत्रिन् hōtrin m. A sacrificing priest who offers the oblations.
होत्री hōtrī The offerer of oblations, one of the eight forms of Śiva; (P=H changes as in Tamil and Kannada)
அக்கினி ஹோத்திரி- அக்கினியைப் புகழ்பவன்
போற்றி pōTTi->पोतृ pōtṛ m. 1 One of the sixteen officiating priests at a sacrifice (assistant of the priest called ब्रह्मन्).
போற்றி pōTTi->पोतृ pōtṛ->होतृ a. (-त्री f.) [हु-तृच्] Sacrificing, offering oblations with fire; . -m. 1 A sacrificial priest, especially one who recites the prayers of the Ṛigveda at a sacrifice
होतृकः होत्रकः An assistant of the Hotṛi.
போற்று(PoTTu)->போற்றிமை pōTTimai , n. < id. Honour, reverence; வணக்கம். (W.)
போற்று(PoTTu)->போத்தி, 1.--int. Exclamation of praise; துதிச்சொல்வகை.
போத்தி Poththi->(Poththai)->(Pochchai)->பூசை Poosai (Tamil) 1. Worship; homage to superiors; adoration of the gods with proper ceremonies; ஆராதனை.. 2. Taking meals, as of devotees;
பூசை->పూజ [ pūja ] or పూజనము pūja. n. Worship, reverence.
పూజకుడు pūjakuḍu. n. A worshipper, a priest.
பூசி-த்தல் pūsi-v. 1. To perform acts of ceremonial worship; 2. To treat courteously, reverence; 3. To caress, fondle;
பூசி-த்தல்->పూజించు or పూజచేయు pūjinṭṣu v. a. To worship, adore, do homage or obeisance to, reverence.
పూజ [ pūza ] pūḍza.
பூசை->పూజ (Pūja)->पूजा pūjā
பூசை + ஆரி (Pusai+aari)->பூசாரி (poosaari)
பூசாரி-> పూజరి, పూజారి or పూజారివాడు pūjāri. (పూజ +అరి.) n. An officiating Brahmin or priest of a temple. అర్చకుడు. పూజారిసాని pūjāri-sāni. n. A priestess. Zacca. vi. 127.
Poojari (later skt).
பூசாலி pūsāli, n. பூசாரி. (யாழ். அக.)
compare this with
Talai+aari-> Talaiyaari-> Talaari (Telugu) Aari is Tamil Suffix and such Aari suffix is not available in Skt.
తలారి [ talāri ] or తలవరి talāri. [Tel.] n. A watchman, beadle, constable.
கருத்துகள்
கருத்துரையிடுக