முதன்மை உள்ளடக்கத்திற்குச் செல்

இந்தோ ஐரோப்பிய மொழிகளில் கண்ணீர் Tear- சொற்பிறப்பியல்

Etymology of the words Eng.Tear, O.N., O.Fris. tar, O.H.G. zahar, Ger. Zähre, Goth. tagr, Skt.Asru, Asram, Ir. der, Welsh deigr and also L. lacrima, Gk. dakryma are derived from the tamil word Sor

சுல்(sul) = To slip off, To ooze out, To fall, drop; To be dropped, To move

சுல்(sul) ->சுர் (sur) -> சோர்-தல் sōr- , 4 v. [K. sōr.] intr. 1. [T. sōlu.] To languish, droop; to be prostrate or relaxed, as the limbs in sleep; to be weary, exhausted; தளர்தல். கடியு மிடந்தேற்றாள் சோர்ந்த னள் கை (கலித். 92, 50). 2. To be dejected, dispirited, depressed in spirits; மனந்தளர்தல். 3. To faint, swoon; மூர்ச்சித்தல். அரசன் சோர்ந் தான் (கம்பரா. தைலமாட்டு. 59). 4. [M. cōruka.] To slip off, slip down, as clothes; நழுவுதல். துகி லிறையே சோர்ந்தவாறும் (திருவாச. 5, 57). 5. [M. cōruka.] To trickle down, as tears, blood, milk; கண்ணீர் முதலியன வடிதல். அயறு சோரு மிருஞ்சென்னிய (புறநா. 22, 7). 6. To fall, drop; to be dropped; விழுதல். (W.) 7. [M. cōruka.] To exude, to ooze out; கசிதல்

Cf. கசி-தல் kasi v. intr. [K. kasi.] 1. To ooze out, as moisture from a wall; to spread, as humidity round a dam; ஈரமூறுதல். 2. To perspire, as the hands and feet; வியர்த்தல். உடம்பு கசிகிறது. 3. To melt, as salt; உப்புமுதலி யன இளகுதல். உப்புக் கசிகிறது. 4. To weep; அழுதல். (திவா.) 5. To grow tender-hearted; to become compassionate; to relent; நெகிழ்தல். உள்ளக் கசிந்துக (மணி. 10, 64).


கசிவு kacivu n. < கசி-. 1. Ooze, discharge; ஊறுகை. 2. Dampness; moisture, as of land, of sugar, of furniture; ஈரம். 3. Perspiration; வியர்வை. கசிவுடை யாக்கை (புறநா. 160). 4. Tenderness, sensibility, humanity; மனநெகிழ்வு. கசிவறு மனத்தினேனும் (தணிகைப்பு. அவையடக். 2). 5. Pain, distress; வருத்தம். கசிவெனுங் கடலை நீந்தி (சீவக. 1132). 6. Weeping; அழுகை. (சூடா.)


சோர்வு¹ cōrvu n. < id. 1. Languishing, drooping, one of six uvarppu, q. v.; அறுவகை உவர்ப்புக்களில் ஒன்றாகிய தளர்ச்சி. (சது.) 2. Weakness, debility; மெலிவு. Loc. 3. Carelessness, negligence, forgetfulness; மறதி. உவகை மகிழ்ச்சியிற் சோர்வு (குறள், 531). 4. Fault, slip, remissness; இழுக்கு. (பிங்.) 5. Falling, pouring, as rain; சொரிகை. வான்சோர் வினிதே (இனி. நாற். 16).

சோர் sōr-> Skt (स्र) -> Skt स्रंस् sraṃs 1 Ā. (स्रंसते, स्रस्त) 1 To fall, fall or drop down, slip off or down; -2 To sink, drop, fall asunder;-3 To hang down. -4 To go. -5 To be pleased. -6 To perish, cease. -Caus. (स्रंमयति-ते) 1 To cause to fall or slip down, move, disturb; -2 To relax, loosen, slacken;


சோர் sōr-> Skt (स्र)->Skt स्रंसः sraṃsḥ Falling, slipping.


சோர் sōr-> Skt (स्र)->स्रंसनम् sraṃsanam 1 Falling. -2 Causing to fall, or bringing down. -3 Premature abortion. -4 A laxative.

சோர் sōr-> Skt (स्र)->स्रंसिन् a. (-नी f.) 1 Falling or slipping down, hanging down, bring loosened, giving way; -2 Depending, pendulous, hanging loosely. -3 Miscarrying.


சோர் sōr-> Skt (स्र)-> स्रस्त srasta p. p.1 Fallen or dropped down, slipped off, fallen off; -2 Drooping, hanging loosely down;-3 Loosed. -4 Let go, relaxed. -5 Pendulous, hanging down. -6 Separated. -Comp. -अङ्ग, -गात्र a. 1 having the limbs relaxed. -2 swooning, fainting. -अपान a. having prolapsus ani. -हस्त a. letting go the hold.

சோர் sōr-> Skt (स्र)-> स्रस्तिः srastiḥ

சோர் sōr-> Skt (स्र)->स्रस्तिः f. 1 Falling, slipping. -2 A slip. -3 Loosening, slackening.

சோர் sōr-> Skt (स्र)->अस्रायते Den. A. To shed tears.


சோர் sōr-> Skt (स्र)->आसारः āsārḥ flooded or suffused with tears

சோர் sōr-> Skt (स्र)->अश्रिन् aśrin a. Having tears, in tears.

சோர் sōr-> Skt (स्र)->अश्रिन्->अश्रम् A tear

சோர் sōr-> Skt (स्र)->अश्रिन्->अश्रु n. A tear; [cf. Zend. asru.; Pers. ars.].

சோர் sōr-> Skt (स्र)-> साश्रु sāśru a. Tearful, full of tears, shedding tears.

சோர் sōr-> Skt (स्र)-> साश्रु -> साश्र sāśra (स्र sra)


சோர் sōr-> Skt (स्र)-> साश्रु ->साश्र (स्र) a.Tearful, weeping.


சோர் sōr-> (Tor)->Eng.Tear (earlier teahor, tæhher, )

சோர் sōr-> (Tor)->(Tar)->(Dar)->(Dahar)->(Dakram)->Greek.dakryma

Gk.dakryma-> Lat. lacrima

சோர் sōr-> (sor)->(sahar)->O.H.G. zahar, Ger. Zähre

கருத்துகள்

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

Aryan Indra Vs Dravidian Indra

Brahmins’ lies about Indra and Vishnu Indra as told by Brahmins Vedas Indra is considered by Brahmins and linguist as the most important deity in Vedic Hinduism, and is celebrated in 250 hymns within the Rg Veda alone. It is claimed by the Brahmins and Indo Aryan Racist/Linguists that Indra was the supreme ruler of all the gods and the leader of Devas. Indra was god of war and greatest of all warriors. He was the strongest of all beings and ruled thunder and storms. Indra was the defender of all gods and mankind against the forces of the evil. He was further claimed and regarded as the creator god since he brings water to the earth and thus causes fertility. He has also the power to revive slain warriors who had fallen in the battle. Fraud Brahmins claim that on Manasottara Mountain are the abodes of four demigods. East of Sumeru Mountain is Devadhani, where King Indra lives, and south of Sumeru is Samyamani, the abode of Yamaraja, the superintendent of death. Simil

Histroy of Sacrifice in India

Sacrifice: Sacrifice in Hinduism Sacrifice in Ancient India. Although many Hindus are vegetarian, there are Hindu temples in India as well as Nepal where goats and chickens are sacrificed. There are many village temples in Tamilnadu where this kind of sacrifice takes place. It is attested in the Tamil Grammar, namely Tolkaappiyam. கொற்றவைநிலை koṟṟavai-nilai, n. Theme of offering sacrifice to koṟṟavai and worshipping Her; கொற்றவைக்குப் பலியிட்டுப் பரவும் புறத்துறை. (தொல். பொ. 59.) In India, some semi-tribal Hindus, as well as some worshipper-communities of Shaktism (the Mother Goddess) offer sacrifice of goats and buffaloes to the deity. Among the Hindus of Nepal, animal sacrifices are common even today, not only for the mother goddess, but also for almost all deities of the Hindu pantheon. In these non brahminical sacrifices, no yajna is performed or required. These offerings to their Family deity may either be vegitarian or non vegitarian foods. படை¹-த்தல் paḍai- , 11 v. tr. [K. paḍē.

ETYMOLOGY OF SAKALAI. சகலை என்ற சொல்லின் சொற்பிறப்பியல்

Wife's sister's husband; தன் மனைவியின் உடன் பிறந்தாள் கணவன் என்ற சொல்லைக் குறிக்கும் சகலன் என்பது வடமொழிச் சொல்லான ஸகுலன் என்பதிலிருந்து வரமுடியாது . ஏனென்றால் சகுலன் என்ற சொல்லுக்கு ஒரே/அதே குடும்பத்தன்/குலத்தான் என்று தான் பொருள் படும். திருமணம் ஆன பின் மனைவி கணவனின் குடும்பம் அல்லது சாதி (குலக் கூட்டம்) -ஐச் சேர்ந்தவள் ஆகிறாள். கணவனைப் பொறுத்த மட்டில், அவள் உடன்பிறந்தவளின் கணவன் வேறு குடும்பத்தன் ஆவான். சக்களத்தி Sakkaḷatti, Co-wife, rival wife; மாற்றாளான மனைவி. சூது கற்ற சக்களத்தி (தனிப்பா. ii, 57, 140) என்பதைக் காண்க. rivalry என்று பொருள்படும் வகையில் சகளை, சகலன், சகலப்படி, சகலை, என்ற சொற்கள் பிறந்துள்ளன. கீழ்க் காண்க. சக்களத்திச்சண்டை cakkaḷatti-c-caṇṭai சக்களத்திப்போராட்டம். சக்களத்திப்போராட்டம் cakkaḷatti-p-pōrāṭṭam Mutual animosity or jealousy, as between rival wives; ஒருவனுடைய மனைவியருக்குள் நிகழும் பகைமை. சள்(சண்டை என்ற சொல்லின் மூலம்)->சள (sala)->(சக)-> (சக்க sakka )->சக்கள(sakkala)-> சக்களமை Sakkaḷamai 1. Rivalry between joint wives