முதன்மை உள்ளடக்கத்திற்குச் செல்

Etymology of the words, stand, earth in IE languages.

Etymology of the words, stand, earth in IE languages.

The words for Stand, earth are derived from the Tamil roots and words. Lets examine the origin of IE words.


உல் ul [stay, stand, stop, establish] ->துல் thul -> தல் tal->தள் Tal -> தங்கு² taṅgu , n. Staying, stopping; தங்குகை

தங்கு² taṅgu-> தாங்கல் tāṅgal, n. Earth; பூமி. (இலக். அக.)

உல் ul [stay, stand, stop, establish] ->துல் thul -> தல் tal->தள் Tal ->దడియ daḍiya. [Telugu] n. Land at the foot of a hill.


உல் ul-> தல் tal->தள் Tal -> (தரு taru)-> தருகு-தல் taruku-, 5 v. intr. Colloq. 1. To stay; தங்குதல். 2. To continue; நிலைத்தல்.

தங்குதண்ணீர் taṅku-taṇṇīr , n. 1. Standing water, as in hollows, wells, etc.; கிணறு முதலியவற்றில் தேங்கியநீர்.

தங்குதரி taṅku-tari , n. 1. See தங்குதரிப்பு. (W.) 2. Permanent habitation; நிலையான இருப்பிடம். Loc.

தங்குதுறை taṅku-tuṟai , n. Port of call; கப்பல் தங்கிச்செல்லுந் துறை. (J.)

தங்குநடை taṅku-naṭai , n. Journey by stages; தங்கித்தங்கிச்செல்லும் பிரயா ணம்.

தங்குபடி taṅku-paṭi , n. Remnant, as of unsold goods; மீதி. சரக்குத் தங்குபடியில்லாமற் செலவாகி விட்டது. Nāñ.


உல் ul [stay, stand, stop, establish] ->துல் thul -> தல் tal->தள் Tal -> (தரு taru)->தரம்¹ taram, Different classes of village lands separately assessed according to the quality of the soil; நிலப்பண்புக்கேற்றபடி வரி விதிக்கப்பெற்ற கிராம நிலப்பிரிவு.


தரம்; taram, n. Earth; பூமி

தரம்சிட்டா taram-ciṭṭā, n. Rough valuation or classification of lands; நிலங்களின் விலை அல்லது தரத்தின் உத்தேசமதிப்பு.


தரம்தார் taram-tār, n. One who superintends the classification of lands for purposes of revenue assessment, classifier; வரிக் காக நிலத்தரம் ஏற்படுத்துவோன்.


தரம்தீர்வை taram-tīrvai, n. An assessment made according to the class of land; நிலவகைக்கேற்றபடி விதிக்கப்பட்ட வரி.


தரம்போடு-தல் taram-pōṭu-, v. tr. To assess land according to its class; தரவாரியாக வரி ஏற்படுத்துதல்.


தரம்வாரி taram-vāri, n. Arrangement according to classes, as of land; நிலத்தை வகைப்படுத்துகை.



(தரு taru)->தரம்¹ taram-> தரவை taravai, n. (J.) 1. Waste or uncultivated land; கரம்புநிலம். 2. Saline soil over- grown with weeds; களை மூடிய உவர்நிலம்.


தராதலம்¹ tarā-talam, n. Earth; பூமி. தராதலமுத லுலகனைத்தும் (கம்பரா. கடிமண. 47).


தராதலம்² tarātalam, n. nether-world, fourth of kīḻ-ēḻ-ulakam, q.v.; கீழேழுலகத் தொன்று. (பிங்.)

(தரு taru)->தரம்¹ taram-> தரா³ tarā , n. Earth; பூமி.

(தரு taru)->தரம்¹ taram-> தரவை taravai, n. (J.) 1. Waste or uncultivated land; கரம்புநிலம். 2. Saline soil over- grown with weeds; களை மூடிய உவர்நிலம்.

(தரு taru)->தரம்¹ taram-> தருவை tarivai, Wet land in Mannar sea location.

தரா³ tarā -> धरा dharā 1 The earth

(தரு taru)->தரம்¹ taram-> தரணி² taraṇi , n. Earth; பூமி. தரணிமேற் றிலகமன்னாய் (சீவக. 1178).

தரணி² taraṇi -> धरणिः dharaṇiḥ ,धरणी ṇī [Sanskrit] 1 The earth -2 Ground, soil.


தரணி² taraṇi -> धरनी dharnī: [dharani] a beam; stand; the earth.


(தரு taru)->தரம்¹ taram-> தரா³ tarā -> தராய்¹ tarāy. Mound, elevated place; மேட்டுநிலம். தராய்க்கண் வைத்த விலங்க லன்னபோர் (மலைபடு. 460).


தள் Tal -> (தரு taru)-> தரி¹-த்தல் tari- , 11 v. < dhṛ. intr. 1. To stop, stand still, rest; நிலைபெற்று நிற்றல். தரியாதே ஓடாநின்றது (பு. வெ. 11, ஆண்பாற். 7, உரை). 2. To abide; இருப்புக்கொள்ளுதல். வணிகன் கண்ட வண்தரித்து (கடம்ப. பு. இலீலா. 53). 3. To stand firm; to be firm; ஊன்றி நிற்றல். வேர் தரித் திருக்கிறது.--tr. 1. To invest, put on, as dress, flowers, etc.;அணிதல். ஆபரணந் தரித்தாள். 2. To keep, support, carry; தாங்குதல். உமை யோர் பாகந் தரித்தானை (தேவா. 442, 2). 3. To bear patiently, endure; பொறுத்தல். தார்க்குவளை கண்டு தரியா விவண் முகத்துக் கார்க்குவளை (பு. வெ. 12, பெண்பாற். 11). 4. To control; அடக்கிக் கொள்ளுதல். மருதரைத தரியா தேத்துவார் (தேவா. 447, 4).


தரி² tari , n. < தரி-. Abiding, tarrying, rest; இருப்பு. (J.)



தரிகொடு-த்தல் tari-koṭu- , v.To allow, give room; இடங்கொடுத்தல். (J.)


தரிகொள்(ளு)-தல் tari-koḷ-, v. intr. To become settled, permanent; to abide, rest still; to be fixed, stationary; இருப்புக்கொள்ளு தல். தரிகொளாது கண்க ணீர்ததும்பி (சேதுபு. இராம தீர். 71).


தரிபடு-தல் tari-paṭu-, v. intr. To stop, stay permanently; நிலைபெறுதல். விண் ணவரோடினர் தரிபடாதுலைந்து (குற்றா. தல. தக்கன் வேள்வி. 31).


தரிபெறு-தல் tari-peṟu-, v. intr. o stop, stay permanently; நிலைபெறுதல். சீர்மதுரை தரிபெறவேண்டும் (திரு வாலவா. திருவிளையாடற்பயகரமாலை, 11).



தரி³ tari, n. [Urdu. tar; Kannada. tari.] Wet land, opp. to kuṣki; நன்செய் நிலம்.


తరి or తరీ tari or tarī [Telugu] Wet cultivation, irrigated land


தரி³ tari,-> தரித்திரி¹ tarittiri, n. Earth; பூமி. (பிங்.)



தரி³ tari,-> தரிசு¹ tarisu, n. [K. tarasu, M. tarišu.] Land lying waste or fallow; சாகுபடி செய்யப்படாத நிலம். தரிசுகிடந்த தரையை (ஈடு, 2, 7, 4).



தரி³ tari,->தரை³ tarai, n. 1. The earth; பூமி. தரையொடு திரிதல நலிதரு . . . சலதரன் (தேவா. 568, 2). 2. Soil, land, ground; நிலம். தரையில் விழுந்து பணிந்தனர் (கோயிற்பு. பதஞ்ச. 43).


terrain "ground for training horses," from Fr. terrain "piece of earth, ground, land," from O.Fr. (12c.), from V.L. *terranum, from L. terrenum "land, ground," from neut. of terrenus "of earth, earthly," from terra "earth, land," lit. "dry land" (as opposed to "sea")


territory early 15c., "land under the jurisdiction of a town, state, etc.," probably from L. territorium "land around a town, domain, district," from terra "earth, land"


terrier c.1440, from O.Fr. chien terrier "terrier dog," lit. "earth dog," from M.L. terrarius "of earth," from L. terra "earth"


terrestrial early 15c., from L. terrestris "earthly," from terra "earth"


terrarium 1890, from Mod.L., formed from L. terra "land" [(terrain) + -arium, abstracted from aquarium.]



தன்தரை [தன்றரை] taṉ-tarai, n.1. Bare ground; வெறுந்தரை. கோட்டை யைத் தன்தரையாக இடித்துவிட்டார்கள். 2. Natural earth-surface; போடுமண்ணின்றி இயற்கையான தரை. Tinn.

தன்தரையாக்கு-தல் [தன்றரையாக்கு தல்] taṉ-tarai-y-ākku-, v. tr. < தன்தரை +. To raze to the ground, demolish completely, as a building; தரைமட்டமாக இடித்தல். கட்டடத்தைத் தன் தரையாக்கிவிட்டார்கள்.

தன்தரையில்நில்-தல் [தன்றரையினிற் றல்] taṉ-taraiyil-nil-, v. intr. < id. +. Lit., to stand on bare ground. To suffer from dire want; to be destitute; [வெறுந்தரையில் நிற்றல்] வறுமைப்படுதல். அவன் தன்தரையில் நிற்கிறான்.


தரைகாண்(ணு)-தல் tarai-kāṇ-, v.To drop or fall to the ground; கீழ் விழுதல். காலுங் கரமுந் தரைகண்டன வால் (கம்பரா. நிகும்பலை. 24).


தரைதட்டு-தல் tarai-taṭṭu-v. To run aground, as a ship; கப்பல் தரையில் மோதுதல். தரைதட்டின கப்பல்போல.To drop or fall to the ground; கீழ் விழுதல். காலுங் கரமுந் தரைகண்டன வால் (கம்பரா. நிகும்பலை. 24).தலாதலம் talā-talam, n. தராதலம்².



தரைப்பற்று tarai-p-paṟṟu, n. < தரை³ +. Plains; சமபூமி. Loc.


தரையர் taraiyar, n. People on the earth, earthly beings; பூமியிலுள்ளோர். வானத்தரு மானத் தரையரை வைப்பர் (மருதூ. 98).


தாரகை² tārakai, n. Earth; பூமி. வானவர்தாந் தானவர்தாந் தாரகைதான் (திவ். இயற். நான்மு. 57).


தரணி² taraṇi -> தாரணி¹ tāraṇi, n. Earth; பூமி. தசரதன் மதலையா வருதுந் தாரணி (கம்பரா. திருவவ. 22).


தரணி² taraṇi -> தாரிணி tāriṇi, n. 1. Earth; பூமி. தாரிணி பொதிந்த கீர்த்தி (இரகு. யாகப். 34).



உல் ul [stay, stand, stop, establish] ->துல் thul -> தல் tal-> தலம்¹ talam, n. 1. Place, site; இடம். (பிங்.) 2. Sacred place, shrine; க்ஷேத் திரம். பின்னரே தலத்தின் வீறும் (பிரமோத். பஞ்சா. 42). 3. Earth; land; பூமி. (பிங்.) 4. Worlds; உலகம். ஏழ்தல முருவ விடைந்து (திருவாச. 4, 7). 5. Region of the body, used in compounds like kai-t-talam, cevi-t-talam, etc.; உடலுறுப்பு. 6. Land under cultivation, as divided into plots; செய். 7. House; வீடு. தலமடைசு சாளரம் (திருப்புகழ்த். 99). 8. Chief or principal place, as the metropolis, head-quarters, the court; that part of a town where the authorities reside; தலைமை நகரம். (J.)


తల tala [Telugu] n. A field, place రంగము



తలము [Telugu.] n. Site, situation, place.


కుతలము kutalamu. [ Telugu ] n. The earth, the world.


భూతలము bhūtalamu [ Telugu ]. n. The earth,

तल tal [Hindi] the bottom; under part; surface, floor;


तला tala: [Hindi] the bottom; sole (of a shoe); base; floor; keel (of a boat); lower/under side.


तली tali: [Hindi] the bottom; sole (of a shoe).


तल्ला talla: [Hindi] a storey; floor, sole (of a shoe etc.).


थल thal [Hindi] land; place;


tellurian "pertaining to the earth," 1846, from L. tellus (gen. telluris) "earth," from PIE base *tel- "ground, floor" (O.C.S. tilo "floor," Gk. telia "dice board," O.Ir. talam "earth," O.N. þilja "plank")


The Roman goddess of the earth was Tellus.


stall [English], "place in a stable for animals," O.E. steall "place where cattle are kept, place, position," Old.Nor. stallr "pedestal for idols, altar," Old Frissian. stal, Old High Germanld. stall "stand, place, stable, stall," Ger. Stall "stable," Stelle "place"



உல் ul [stay, stand, stop, establish] -> துல் thul -> தல் tal-> तल् tal [Sanskrit] 1 P., 1 To fix, found, establish.


தல் tal-> தலம்¹ talam->तलः talḥ तलम् talam [Sanskrit] 1 A surface; sometimes used at the end of comp. without much alteration of meaning; महीतलम् 'surface of the earth' i. e. earth itself; -2 The palm of the hand; R.6.18. -3 The sole of the foot; Bhāg.1.36. 8. -4 The fore-arm. -5 A slap with the hand. -6 Lowness, inferiority of position. -7 A lower part, part underneath, base, foot, bottom;



Generally the word Talam in Sanskrit is used to denote world under the earth, land, foot.


அதலம் atalam, n. Name of a world under the earth, first of kīḻēḻulakam, q.v.; கீழேழுலகத் தொன்று. அதல விதலமுத லந்தத் தலங்களென (திருப்பு


अतल atala अतल a. Bottomless. अतलम् [Sanskrit] N. of a पाताल or lower region, one of the 7 Pātālas, being the first among them.


అతలము atalamu. [ Telugu ] n. One of the fabled subterraneous regions, supposed to be immediately below the earth.


விதலம் vitalam, n. A nether world, one of kīḻ-ēḻ-ulakam, q.v.; கீழேழுலகத் தொன்று. (திவா.)



वितलम् vitalam [Sanskrit] The second of the seven lower regions under the earth;


వితలము vitalamu. [ Telugu ] n. The name of the second region in Patalam, the infernal or nether world, ద్వితియాధోలోకము.


சுதலம் sutalam, n. One of the nether-worlds, third of kīḻ-ēḻ-ulakam, q. v.; கீழேழுலகங்களுள் மூன்றாவது. (சூடா.)


सुतलम् sutalam,[Sanskrit] n. One of the nether-worlds,one of the 7 Pātālas


இரசாதலம் irasātalam, n. Name of a region under the earth, the sixth of kīl-ēḻ-ulakam, q.v.; கீழேழுலகத் தொன்று.


रसा rasā [Sanskrit] 1 The lower or infernal regions, hell. -2 The earth, ground, soil; रसातलम् rasātalam 1 N. of one of the seven


రసాతలము rasā-talamu [ Telugu ]. n. A name of Hades.


தலாதலம் talā-talam , n. தராதலம்


तलातलम् talātala.[Sanskrit] A nether world,one of the 7 Pātālas


மகாதலம்² makātalam, n. A nether world, fifth of kīḻ-ēḻ-ulakam, q.v.; கீழேழுலகத் தொன்று. (சூடா.)


மகாதலம்¹ makā-talam , n. The earth; பூமி. (பிங்.)


महातलम् mahātalan.[Sanskrit] A nether world,one of the 7 Pātālas


பாதலம் pātalam, n. See பாதாளம்.


பாதாலம் pātālam, n. See பாதாளம்


பாதாளம் pātāḷam, n. 1. The lowest subterranean region, one of kīḻ-ēḻ- ulakam, q.v.; கீழுலகம் ஏழனுள் அடியில் உள்ளது. 2. Any of the nether worlds;


पातालम् pātālam [Sanskrit] 1 The last of the seven regions or worlds under the earth said to be peopled by Nāgas.-2 The lower regions or world in general;


పాతాళము [ Telugu ] pātāḷamu. n. The nether world, Hades


पाताल pa:ta:l [Hindi] the nether-most world;



தல் tal-> தலம்¹ talam-> தாலம்² tālam, n. 1. Earth; பூமி. தால முறைமையிற் பரிந்து காத்தான் (திருவாலவா. 36, 1). 2. World; உலகம். தாலம் பதினாலும் (அரிச். பு. நாட். 9).


தாலம்&sup4; tālam, n. 1. Earthen vessel, உண்கலம். பெருந்தோ டாலம் பூசன் மேவா (புறநா. 120). 2. Salver; தட்டம். தாலப்பாக்கு


தாலவட்டம்² tāla-vaṭṭam, n. < தலம் +. Earth; பூமி. (W.)



தாலி³ tāli, n. Earthen vessel; மட்பாத்திரம். ஆரழற் றாலி யொன்று தனையவன் பாணி நல்கி (சேதுபு. சாத்தி. 38).


தாலம்² tālam->स्थालम् sthālam [Sanskrit] 1 A plate or dish. -2 A cooking-pot, any culinary vessel;



உல் ul [stay, stand, stop, establish] ->துல் thul -> தல் tal->(தா tā)->தாக்கு² tākku , n. < தாக்கு-. 1. Plot of land; rice- field; வயற்பகுதி. 2. Place; இடம். பள்ளத்தாக்கு. 3. Vault, cellar; நிலவறை. (W.)



உல் ul [stay, stand, stop, establish] ->துல் thul -> தல் tal->(தா tā)-> தாவு tāvu , n. [Telugu & Kannada. tāvu.] Resting-place, lodging, shelter; உறைவிடம். (W.) 2. Harbour; கப்பல்களின் ஒதுக்கிடம். (W.)


தல் tal->(தா tā)-> स्थ stha [Sanskrit] a. (At the end of comp.) 1 Standing, staying, abiding, being, existing &.c.; -2 Immovable -स्थः A place, spot.


(தா tā)-> स्थ stha-> स्था sthā [Sanskrit] 1 P. 1 To stand; -2 To stay, abide, dwell, live; -3 To remain, be left; 4 To stop, cease, desist, stand still; -5 To be kept aside; -6 To be, exist, be in any state or po- sition; often with participles;



தாவு tāvu -> தாவளம் tāvaḷam, n. [Telugu. tāvalamu.] Lodging, place of residence; தங்குமிடம். மன்னவர்க்கெல்லாந் தாவளஞ் சமைந்த தென்ன (உத்தரரா. அசுவமேத. 23). 2. Town or city of marutam


stable (n.) [English] "building where horses or cows are kept," [Old.French] estable "a stable, stall" (also applied to cowsheds and pigsties), [Latin. stabulum] "a stall, fold, aviary, etc." lit. "a standing place,


தாவளம்போடு-தல் tāvaḷam-pōṭu-v. intr. < தாவளம் +. To quarter oneself unnecessarily in another's house; அனாவசியமாய் ஒருவன் வீட்டில் தங்கிவிடுதல். Loc.

(தா tā)-> தாவி-த்தல் tāvi-v. tr. தாபி-. சிவத்திடைத் தாவிக்கு மந்திரந் தாமறியாரே (திருமந். 1842)


தாவி-> தாவனம்² tāvaṉam, n. Establishing; பிரதிட்டை. கந்தமாதனத்திலே தாவனஞ் செய் முக்கண்முர்த்தி தன்னை (சேதுபு. இராமநா. 2).


தாவி-> தாவரம் tāvaram, n. 1. Cate- gory of immovables, opp. to caṅkamam; நிலைத் திணை. செல்லாஅநின்றவித் தாவர சங்கமத்துள் (திரு வாச. 1, 30). 2. (Leg.) Immovable property, as house; வீடுபோன்ற அசையாப்பொருள். 3. The vegetable kingdom; மரப்பொது. (சூடா.) 4. Basis, foundation; ஆதாரம். 5. Place, habitation; இடம். (சங். அக.) 6. Body, as the abode of the soul; உடல். (சூடா.) 7. (Šaiva.) Lingam; இலிங்கம். சங்கமவடிவிற்குக் கூறிப்போந்த இயல்பில் லாத தாவரவடிவின் (சி. போ. சிற். 12, 3, 2, உரை). 8. Stability, steadiness; உறுதி. (W.)


தாவரம் tāvaram,-> स्थावर sthāvara [Sanskrit], 1 Fixed to one spot, stable, stationary, immoveable, inanimate (opp. जङ्गम); शरी- रिणां स्थावरजङ्गमानां सुखाय तज्जन्मदिनं बभूव Ku.1.23;6.67, 73. -2 Inert, inactive, slow. -3 Regular, established. -रः A mountain; रम् 1 Any stationary or inanimate object (such as clay, stones, trees &c. which formed the seventh creation of Brahman;



தாவரம் tāvaram-> தாவரலிங்கம் tāvara-liṅkam, Lingam set up in temples for general worship; பரார்த்தலிங்கம். (சங். அக.)


தாவரம் tāvaram-> தாவரன் tāvaraṉ, God; கடவுள். (யாழ். அக.)

தாவு tāvu ->தாவரி-த்தல் tāvari-v. intr. To lodge, abide, obtain shelter; தங்குதல்.


(தா tā)-> தாபரம் tāparam, n. 1. Vegetable kingdom; மரப்பொந்து. (சூடா.) 2. Category of the immovables; அசரப்பொருள். சங்கமந் தாபரங்க டத்தங்கன்மத்துக்கீடா (சி. சி. 2, 41). 3. Place, location, habitation; இடம். (பிங்.) 4. Earth; பூமி. (அக. நி.) 5. Mountain; மலை. (அக. நி.) 6. Body; உடல். (சூடா.) 7. Temple; கோயில். (அக. நி.) 8. (Šaiva.) Liṅga, as fixed and immovable; [நிலையாகப் பிரதிட்டிக்கப்படு வது] இலிங்கம். தாபர மணலாற் கூப்பி (தேவா. 192, 3). 9. Stability, steadiness; உறுதி. (சூடா.) 10. Shelter, support, prop; பற்றுக்கோடு. மரு தூரனென்றாபரமே (மருதூரந். 60). 11. Basis, foundation; ஆதாரம். (யாழ். அக.)



தாபரம் tāparam, தாபரன் tāparaṉ, n. The deity, as the sustainer of all things; [எல்லா வற்றிற்கும் ஆதாரமாயுள்ளவன்] கடவுள். (அக. நி.)


தாவு tāvu ->தாவரி-த்தல் tāvari->தாபரி-த்தல் tāpari- v. < id. intr. To lodge, abide, obtain shelter; நிலைபெற்றிருத்தல். உன்றன்வீடு தாபரித்த வன்பர் (திருப்பு. 731).-

(தா tā)-> தாபி-த்தல் tāpi-v. tr. 1. To found, erect, place, plant, establish; நிலைநிறுத்துதல். (சூடா.) பிடித்ததையே தாபிக் கும் பேராணவத்தை (தாயு. பராபர. 306). 2. To determine, prove; ருசுப்படுத்துதல். 3. To fix and consecrate, as an idol; பிரதிட்டை செய் தல். அண்டர்நாயகனைத் தாபித்து (சிவரக. உருத்திர வீணை. 11).


தாபி tāpi-> தாபனம் tāpaṉam, n. < sthāpana. 1. Establishing, founding, fixing; நிலைநிறுத்துகை. 2. Institution, establishment; நிலையிடப்பெற்றது. 3. Fixing and consecrating, as an idol; பிர திட்டை செய்கை. தாபனசன்னிதான சன்னிரோதனந் தான் (சிவரக. பசாசுமோ. 11).


தாபனம் tāpaṉam-> स्थापनम sthāpanam [Sanskrit], a 1 (a) The act of causing to stand, fixing; founding, establishing, instituting; Mb. 12.255.3. (b) Regulating, directing. -2 Fixing the thoughts, concentration of the mind, steady applica- tion, abstraction. -3 A dwelling, habitation. -4 A cere- mony performed on a woman's perceiving the first signs of living conception; -5 Fastening, rendering immovable; -6 Founding, erecting (a temple, image &c.). -7 Preser- vation, prolongation (of life). -8 A means of stopping (the flow of blood), styptic. -9 Storage (of grain).


தாபனம் tāpaṉam-> स्थापनम sthāpanam-> स्थापना sthāpanā [Sanskrit] 1 Placing, fixing, founding, establishing. -2 Arranging, regulating (as a drama), stage-mana- gement. -3 A prologue of the drama; (see plays of Bhāsa). -4 Storing, keeping, preserving.


தாபி tāpi-> தாபிதம்¹ tāpitam,n 1. That which is established, instituted; நிலைநிறுத்தப் பட்டது. இமயத் தணங்கையுந் தாபிதஞ் செய்தே (பிர மோத். 18, 19)

தாபிதம்¹ tāpitam -> स्थापित sthāpita, [Sanskrit] 1 Placed, fixed, located, deposited. -2 Founded, instituted. -3 Set up, raised, erected.




(தா tā)->தாவு tāvu -> (தாவம் tāvam)-> தாமம்³ tāmam, n. 1. Place, position; இடம். (அக. நி.)


(தா tā)-> (தாவம் tāvam)->தாமம்³ tāmam-> धामन् dhāman, [Sanskrit] 1 A dwelling-place, abode, residence, house; -2 A place, site, resort


(தா tā)-> (தாவம் tāvam)->தாமம்³ tāmam-> स्थामन् sthāman [Sanskrit], Fixity, stability. -4 Station, seat, place.


(தா tā)-> स्थाया sthāyā [Sanskrit], the earth.


(தா tā)-> स्थायिन् sthāyin [Sanskrit] 1 Standing, staying, being situated (at the end of comp.). -2 Enduring, continuing, lasting, abiding; -3 Living, dwelling, remaining; -4 Permanent, firm, steady, invariable, unchangeable


(தா tā)-> स्थापक sthāpaka, [Sanskrit], Causing to stand, fixing, founding, establishing


(தா tā)-> stay (v.) [English] "to remain," 1440, from M.French. estai-, stem of ester "to stay or stand




உல் ul [stay, stand, stop, establish] ->துல் thul -> தல் tal->தால் tāl-தார்¹ tār, Land inside a tank, used for dry cultivation; ஏரி உள் வாயிலுள்ள புன்செய். எனக்கு அந்தத் தாரைக் காட்டி னான்



(தா tā)-> தானம்² tāṉam, n. 1. Place, location, situation, spot, station; இடம். 2. Home, abode; உறைவிடம். தானத்தி லிருத்த லோடும் (சீவக. 1567). 3. Position, status; பதவி. தான மழியாமைத் தானடங்கி வாழ்வினிதே (இனி. நாற். 14). 4. Temple; கோயில். (S. I. I. i, 120.) 5. The heaven of Indra; சுவர்க்கம். (பிங்.) 6. Seat; ஆசனம். தானத்தி லிருக்க வென்றான்

(தா tā)-> தானம்² tāṉam-> தானி¹ tāṉi n. That which occupies a place; இடத்திலிருப்பது. பொருண் முத லாறோ டளவைசொற் றானி (நன். 290).


(தா tā)-> தானம்² tāṉam -> தானி² tāṉi (யாழ். அக.) 1. Abode; இருப்பிடம்.


(தா tā)-> தானம்² tāṉam, ->स्थानम् sthānam, [Sanskrit] 1 The act of standing or remaining, stay, continuance, residence; -2 Being fixed or stationary. -3 A state, condition; -4 A place, spot, site, locality; K. -5 Station, situation, position. -6 Relation, capacity; -7 An abode, a house, dwelling-house; -8 (a) A country, region, district.


(தா tā)-> தானம்² tāṉam, ->स्थानम् sthānam -> स्थानकम् sthānakam, [Sanskrit] 1 A position, situation. -2 A particular point or situation in dramatic action; -3 A city, town. -4 A basin.


(தா tā)-> தானம்² tāṉam, ->स्थानिक sthānika, [Sanskrit] a. (-की f.) 1 Belonging to a place, local


stand (n.) "pause, delay," O.E.. "place of standing, position [O.N. standa, O.S., Goth. standan, O.H.G. stantan, Swed. stå, Du. staan, Ger. stehen]


தானி² tāṉi-> स्थानिन् sthānin, [Sanskrit] 1 Having a place. -2 Having fixedness, permanent. -3 Having a substitute. -m. 1 The original form or primitive ele- ment, that for which anything else is substituted; स्थानिवदादेशो$नल्विधौ P.I.1.56. -2 The form so substituted for anything. -3 That which has a place, or is actually expressed.



உல் ul [stay, stand, stop, establish] -> துல் thul -> தில் thil -> தில்லி² tilli , n. A very small plot of land; மிகச்சிறிய நிலப்பகுதி. ஒரு தில்லிமட்டும் நீர்பாய றில்லை. Nāñ.


still (adj.) O.E. stille "motionless, stationary," from W.Gmc. *steljaz (cf. O.Fris., M.L.G., M.Du. stille, Du. stil, O.H.G. stilli, Ger. still)


தில் thil -> தில்லி² tilli ->தில்லியம்² tilliyam , n. prob. தில்லம். Land newly brought under cultivation; புதிதாகத் திருத் தப்பட்ட விளைபுலம். (பிங்.)


உல் ul [stay, stand, stop, establish] -> துல் thul -> தில் thil ->திள் thil-> திணி³ tiṇi, n. Earth; பூமி. (அக. நி.)


திணி³ tiṇi,-> திணை tiṇai, n. perh. id. 1. Earth, land; பூமி. (பிங்.) 2. Place, region, situation, site; இடம். (பிங்.)


உல் ul [stay, stand, stop, establish] -> துல் thul -> தில் thil ->திள் thil-> திதம்¹ titam, n. Fixedness, steadiness, stability; நிலை. திதமாய் நிற்குமிம் மாயை (ஞானவா. இட்சு. 29).



திள் thil-> திதம்¹ titam,-> स्थित sthita [Sanskrit] 1 Stood, remained, stayed. -2 Standing. -3 Standing up, risen; -4 Staying, resting, living, being, existing, situated; -5 Happened, occurred; -6 Stationed in, occupying, appointed to; -7 Acting up to, abiding by, conforming to; -8 Stood still, stopped, desisted. -9 Fixed on, firmly attached to; -1 Steady, firm; -11 Determined, resolved; -12 Established, decreed. -13 Steadfast in conduct, steady-minded. -14 Upright, virtuous. -15 Faithful to a promise or agreement. -16 Agreed, engaged, contracted. -17 Ready, being close or at hand. -स्थितम् sthitam, 1 Standing by itself (as a word). -2 Stopping, standing still. -3 Manner of standing. -4 Perseverance on the right path.



திள் thil-> திதம்¹ titam-> திதி³ titi, n. 1. Steadfastness, stability, permanence; நிலைபேறு. (பிங்.) திதி யுறச் சின்மொழி செவியிற் செப்பினான் (பாரத. இரா. 94). 2. Preservation, காப்பு. 3. Growth, increase; வளர்ச்சி. (அக. நி.) (திதிவாய்மதி (வெங் கைக். 62). 4. State, condition; நிலைமை. Colloq. 5. Wealth; good circumstances; சம்பத்து. அவனுக்கு நல்ல திதியிருக்கிறது. (W.) 6. Honour, dignity; கவுரவம். (W.) 7. Existence; இருப்பு. செனனதிதி மரணங்கள். (W.)



திள் thil-> திதம்¹ titam-> திதி³ titi->स्थितिः sthitiḥ [Sanskrit] 1 Standing, remaining, staying, abiding, living, stay, residence; -2 Stopping, standing still, continu- ance in one state; -3 Remaining stationary, fixity, steadiness, firmness, steady application or devotion; -4 A state, position, situation, condition;


stet [English], direction to printer to disregard correction made to text which derived from stet [Latin] "let it stand," third person singular present subjunctive of stare "to stand, stand upright, be stiff,


static (adj.) 1646 (earlier statical, 1570), Mod.Latin. statica, Greek. statikos


stasis 1745, from Medical L., from Gk. stasis "a standing still," related to statos "placed



உல் ul [stay, stand, stop, establish] -> துல் thul -> தில் thil ->திள் thil->திரம்¹ tiram, n. 1. Firmness, fixedness; constancy; உறுதி.


திரம்² tiram, n. Earth; பூமி. (இலக். அக.).


திள் thil->திரம்¹ tiram-> திரை tirai, n. [Kannada. tire.] Earth; பூமி. (அக. நி.)



திள் thil->திரம்¹ tiram-> स्थिर sthira [Sanskrit], a. 1 Firm, steady, fixed; -2 Immoveable, still, motionless; -3 Immoveably fixed; -4 Permanent, eternal, everlasting; -5 Cool, collected, com- posed, placid, calm. -6 Quiescent, free from passion. -7 Steady in conduct, steadfast. -8 Constant, faithful, determined. -9 Certain, sure. -1 Hard, solid. -11 Strong, intense. -12 Stern, relentless, hard-hearted; -स्थिरा 1 The earth;


உல் ul [stay, stand, stop, establish] -> துல் thul ->துகு Tuku->துகம் tukam, n. 1. [Telugu. tukamu.] Plot of land; நிலத்தாக்கு



Similar to Sta in Sanskrit, the word Nilaya is also derived as follows.



உல் ul-> நுல் nul -> நில் nil -> நிலம் nilam. [Telugu. nēla, Kannada. nela, Malayalam. nilam.] 1. Ground, earth, land; தரை. நிலத்தியல்பா னீர்திரிந் தற்றாகும் (குறள், 452). 2

Soil; மண். நிலந்தினக் கிடந்தன நிதி (சீவக. 1471). 3. Field; வயல். 4. The earth; the world; பூவுலகு. நிலந்திறம் பெயருங் காலையாயினும் (பதிற் றுப். 63, 6). 5. Inhabitants of the world; நிலத்தி லுள்ளார். நிலம்வீசும் . . . குன்றனைய தோள் (சீவக. 287). 6. Place, region; இடம். நிலப் பெயர் (தொல். சொல். 167).


உல் ul-> நுல் nul -> நில் nil-> நிலை³-த்தல் nilai- , 11 v. intr. < id. [K. nelasu.] 1. To obtain a footing; to be settled, lasting; ஸ்திரப்படுதல். 2. To delay, stay too long in a place; தாமதித்தல். (W.) 3. To be just deep enough to allow a man to stand, as a river; நீர் ஆளளவுக்கு இருத்தல். தண்ணீர் ஆளுக்கு நிலைக்கும்.



நிலை³-த்தல் nilai- ->நிலை¹ nilai-> [Telugu. nelavu, Kannada. nele, Malayalam. nila.] 1. Standing, staying; நிற்கை. பணை நிலை முனைஇ (புறநா. 23). 2. Firmness, fixedness, stability, permanence, durability; உறுதி. நீக்கமு நிலையும் (திருவாச. 3, 9). 3. Character; quality; temper; nature; தன்மை. (பிங்.) திருந்துநிலை யா ரத்து (பெரும்பாண். 46). 4. Condition, state, situation; நிலைமை. நன்னிலைக்கட் டன்னை நிறுப் பானும் (நாலடி, 248). 5. Profession, vocation, calling; தொழில். (W.) 6. Place, seat, location; இடம். நின்னிலைத் தோன்றும் (பரிபா. 2, 27). 7. Stopping place, station, stand, residence; தங்கு மிடம். நெடுந்தேர் நிலைபுகுக (பு. வெ. 6, 2). 8. Earth; பூமி. (பிங்.)



நிலைக்கட்டு-தல் nilai-k-kaṭṭu- , v. tr. To establish, make permanent; நிலைக்கச்செய்தல். Loc.


நிலைக்களம் nilai-k-kaḷam , n. Stand, standing place; தங்குமிடம். போர்யானை யாக்கு நிலைக்களம் (ஏலாதி, 12).


நிலைக்கால் nilai-k-kāl , n. 1. Stand, leg, as of a sofa; கட்டில் முதலியவற்றின் கால். நிலைக்கா லமைந்த . . . கட்டிலுள் (பெருங். மகத. 14, 54).


நிலைக்கிடாரம் nilai-k-kiṭāram , n. A big vessel kept stationary; பெரிய பாத்திரவகை.


நிலைக்குத்து-தல் nilai-k-kuttu- , v. To be fixed or rigid, as the eye at the dying stage; மரணத்தறுவாயில் விழி முதலியன அசைவின்றி நிற்றல். Colloq.


நிலைகொள்(ளு)-தல் nilai-koḷ- , v. [K. nilegōḷa.] 1. To be permanent; to remain firm; உறுதியாதல். 2. To come into its natural state, as a diseased mind; தன்னிலை யடைதல். 3. To be just deep enough to allow one to stand in; நிற்குமளவு ஆழமாதல்.


நிலைகோலு-தல் nilai-kōlu- , v. (யாழ். அக.) 1. To array, as force; அணி வகுத்தல். 2. To seek shelter; இடந்தேடுதல்.


நிலைச்செண்டு nilai-c-ceṇṭu , n. A kind of ball played standing on the ground; நிலத்தில் நின்றெறிந்து விளையாடும் பந்து. நிலைச் செண்டும் பரிச்செண்டும் வீசி மிகமகிழ்வெய்தி (பெரிய பு. சேரமான். 126).


நிலைத்தண்ணீர் nilai-t-taṇṇīr , n. Standing water, as in pools, tanks; நிலையா யுள்ள நீர். Colloq.


நிலைத்திணை nilai-t-tiṇai , n. The category of the immoveables, as the vegetable kingdom, opp. to iyaṅku-tiṇai; அசரம். இறை வன் இயங்கு திணைக்கண்ணும் நிலைத்திணைக்கண்ணும் அவற்றின் தன்மையாய் நிற்குமாறு (தொல். எழுத். 46, உரை).


நிலைத்தேர் nilai-t-tēr , n. . Standing decorated car; அலங்காரஞ் செய்து நிறுத்தப் படும் இரதம். விளங்குறு நிலைத்தேர் செய்தார் (பிரபு லிங். சூனிய. இருந்த. 10).


நிலைநாட்டு-தல் nilai-nāṭṭu- , v. To establish; தாபித்தல். Colloq.


நிலைநில்-தல் [நிலை நிற்றல்] nilai-nil- , v. +. 1. To stand firm, as in one's principles; to maintain consistency; கொள்கைமுத லியவற்றில் உறுதியாயிருத்தல். 2. நிலைபெறு¹-, 1.


நிலைநிறுத்து-தல் nilai-niṟuttu- , v. tr. +. 1. To set up, establish; தாபித்தல். கீர்த்தி நிலைநிறுத்திக் கொண்டோம் (தனிப்பா. i, 216, 2). 2. To prove conclusively; முடிவாய் ருசுச் செய்தல்.


நிலைநீர் nilai-nīr , n. 1. Still water, as in a tank; ஓட்டமற்றநீர். கூவ நீணிலைநீர் களும் பசையறக் குடித்தான் (திருவிளை. அன்னக். 7). 2. Ocean; கடல். (கல்லா. 21, 1, மயிலேறும்.)


நிலைப்படு-தல் nilai-p-paṭu- , v. intr.. 1. To become permanent, stationary; திர மாதல். 2. To be fixed, steady; to remain firm; உறுதியாதல். 3. To become definite or certain; நிச்சயப்படுதல். (W.)


நிலைபேறு nilai-pēṟu , n. 1. Permanence, stability; உறுதி. 2. Firm footing or situation; நிலைப்பிடம். 3. Pillar or post; தூண். (W.) 4. Final bliss; மோட்சம். (அக. நி.) 5. Honour, reputation; மானம். (அக. நி.)


உல் ul-> நுல் nul -> நில் nil-> நிலை³-> நிலைமை nilaimai , n. 1. Condition; state, as of affairs, of one's feelings; ஸ்திதி. பண்பு மேம்படுநிலைமையார் (பெரியபு. திருநீலநக். 23). 2. Quality; property; character; இயல்பு. (திவா.) வலியி னிலைமையான் வல்லுருவம் (குறள், 273). 3. Station, rank, degree; வாழ்விலுள்ள நிலை. 4. Standing posture; நிற்குநிலை. நிலைமையிலுண லுடையவர்களும் (தேவா. 815, 10). 5. Strength; திண்மை. நேரார் படையி னிலைமை (பு. வெ. 7, 22). 6. Firmness; உறுதி. நிலைமையி னெஞ்சத்தான் (நாலடி, 87). 7. Truth, veracity, probity; மெய். (திவா.) 8. Fame; புகழ். நில்லா வுலகத்து நிலைமை தூக்கி (பொருந். 176). 9. Final bliss; மோட்சம். நிலைமை நீடுதல் தலைமையோ வன்றே (ஞானா. பாயி. 3). 10. Landed property; பூஸ்திதி. (W.)


நிலைமைக்காரன் nilaimai-k-kāraṉ , n. < நிலைமை +. (W.) Man of landed property; நிலச்சொத்துள்ளவன்.


நிலையகம் nilai-y-akam , n. < id. +. House, abode; மனை. (அக. நி.)


உல் ul-> நுல் nul -> நில் nil-> நிலை³-> நிலையம் nilaiyam , n.நிலயம். (பிங்.)


நிலையம் nilaiyam-> நிலயம் nilayam , n. 1. House, habitation, abode, seat, place, room; தங்குமிடம். நியாயமத் தனைக்குமோர் நிலய மாயினான் (கம்பரா. கிளை. 55). 2. Temple; palace; கோயில். நல்லூ ரகத்தே திண்ணிலயங்கொண்டு நின்றான் (தேவா. 414, 5). (திவா.) 3. Agricultural town or village; மருதநிலத்தூர். (சூடா.)


நிலயம் nilayam-> निलयः nilayḥ [Sanskrit] 1 A hiding place, the lair or den of animals, a nest (of birds); -2 A cellar; (Two cellars known as Ambarakhānā.) -3 An abode, residence, house, dwelling; oft. at the end of comp. in the sense of 'living or residing in';


நிலயம்பிடி-த்தல் nilayam-piṭi- , v. intr. < நிலயம் +. (W.) 1. To find quarters; இடங் காணுதல். 2. To settle oneself; நிலைப்படுதல். 3. To ascertain or hit, by guess or practice, the right proportion, as in giving medicine; மருந்து முதலியவற்றின் அளவை நிதானித்தல்.


நிலயனம் nilayaṉam , n. நிலயம்,


நிலயனம் nilayaṉam->निलयनम् nilayanam [Sanskrit], 1 Setting in a place, alighting. -2 A place of refuge; -3 A house, dwelling, habitation;


நிலையல் nilaiyal , n. < நிலை²-. Abiding, staying; நிற்கை. பிறிதவ ணிலையலும் (தொல். சொல். 253).


நிலை-> நிலையுதல் nilaiyutal, n. -. Being stable or permanent; நிலைபெறுகை. தோற்றமுடை யன யாவும் நிலையுதலிலவாந் தன்மை (குறள், அதி. 34, அவதா.)


நிலையுமல் nilai-y-umal , n. A large basket for grain, kept stationary; தொம் பை. (J.)


நிலையுரல் nilai-y-ural, n. < id. +. [T. niluvurōlu.] A large mortar, often sunk in theground; நிலத்திற் புதைத்துவைக்கும் பெரியவுரல். (யாழ். அக.)


நிலையூன்று-தல் nilai-y-ūṉṟu- , v. intr. 1.To obtain a firm footing, become firmly settled in a place; திரப்படுதல். 2. To become firmly rooted, as a tree; மரமுதலியன வேரூன்றுதல்.


நிலைவரம் nilai-varam , n. [T. nilavaramu.] 1. Permanence, firmness; நிலைபேறு. 2. Certainty, assurance, sureness; நிச்சயம். வானகம் புகுவது நிலைவரம் (இராமநா. அயோத். 16). 3. State, condition, circumstances; நிலைமை. (W.)


நிலைவிளக்கு nilai-viḷakku , n. < id. +. Lamp fixed to a stand, as in front of a temple; குத்துவிளக்கு. நிலைவிளக்கு . . . கிடந்திலங்கும் (திரு விசை. கருவூர்த். 7, 5).


Hence IE words above stated are derived from the Tamil words and roots only.

கருத்துகள்

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

Aryan Indra Vs Dravidian Indra

Brahmins’ lies about Indra and Vishnu Indra as told by Brahmins Vedas Indra is considered by Brahmins and linguist as the most important deity in Vedic Hinduism, and is celebrated in 250 hymns within the Rg Veda alone. It is claimed by the Brahmins and Indo Aryan Racist/Linguists that Indra was the supreme ruler of all the gods and the leader of Devas. Indra was god of war and greatest of all warriors. He was the strongest of all beings and ruled thunder and storms. Indra was the defender of all gods and mankind against the forces of the evil. He was further claimed and regarded as the creator god since he brings water to the earth and thus causes fertility. He has also the power to revive slain warriors who had fallen in the battle. Fraud Brahmins claim that on Manasottara Mountain are the abodes of four demigods. East of Sumeru Mountain is Devadhani, where King Indra lives, and south of Sumeru is Samyamani, the abode of Yamaraja, the superintendent of death. Simil...

ETYMOLOGY OF SAKALAI. சகலை என்ற சொல்லின் சொற்பிறப்பியல்

Wife's sister's husband; தன் மனைவியின் உடன் பிறந்தாள் கணவன் என்ற சொல்லைக் குறிக்கும் சகலன் என்பது வடமொழிச் சொல்லான ஸகுலன் என்பதிலிருந்து வரமுடியாது . ஏனென்றால் சகுலன் என்ற சொல்லுக்கு ஒரே/அதே குடும்பத்தன்/குலத்தான் என்று தான் பொருள் படும். திருமணம் ஆன பின் மனைவி கணவனின் குடும்பம் அல்லது சாதி (குலக் கூட்டம்) -ஐச் சேர்ந்தவள் ஆகிறாள். கணவனைப் பொறுத்த மட்டில், அவள் உடன்பிறந்தவளின் கணவன் வேறு குடும்பத்தன் ஆவான். சக்களத்தி Sakkaḷatti, Co-wife, rival wife; மாற்றாளான மனைவி. சூது கற்ற சக்களத்தி (தனிப்பா. ii, 57, 140) என்பதைக் காண்க. rivalry என்று பொருள்படும் வகையில் சகளை, சகலன், சகலப்படி, சகலை, என்ற சொற்கள் பிறந்துள்ளன. கீழ்க் காண்க. சக்களத்திச்சண்டை cakkaḷatti-c-caṇṭai சக்களத்திப்போராட்டம். சக்களத்திப்போராட்டம் cakkaḷatti-p-pōrāṭṭam Mutual animosity or jealousy, as between rival wives; ஒருவனுடைய மனைவியருக்குள் நிகழும் பகைமை. சள்(சண்டை என்ற சொல்லின் மூலம்)->சள (sala)->(சக)-> (சக்க sakka )->சக்கள(sakkala)-> சக்களமை Sakkaḷamai 1. Rivalry between joint wives...

Histroy of Sacrifice in India

Sacrifice: Sacrifice in Hinduism Sacrifice in Ancient India. Although many Hindus are vegetarian, there are Hindu temples in India as well as Nepal where goats and chickens are sacrificed. There are many village temples in Tamilnadu where this kind of sacrifice takes place. It is attested in the Tamil Grammar, namely Tolkaappiyam. கொற்றவைநிலை koṟṟavai-nilai, n. Theme of offering sacrifice to koṟṟavai and worshipping Her; கொற்றவைக்குப் பலியிட்டுப் பரவும் புறத்துறை. (தொல். பொ. 59.) In India, some semi-tribal Hindus, as well as some worshipper-communities of Shaktism (the Mother Goddess) offer sacrifice of goats and buffaloes to the deity. Among the Hindus of Nepal, animal sacrifices are common even today, not only for the mother goddess, but also for almost all deities of the Hindu pantheon. In these non brahminical sacrifices, no yajna is performed or required. These offerings to their Family deity may either be vegitarian or non vegitarian foods. படை¹-த்தல் paḍai- , 11 v. tr. [K. paḍē....